نام علمی کاج تهران: Pinus eldarica
كاج ايراني يا كاج تهران يا كاج رسمي
اين كاج بومي الدار گرجستان است و با اين وجود، بنام كاج ايراني يا كاج تهران شهرت يافته است. در حدود چند قرن از كشت آن در ايران مي گذرد . بذر آن نيز در بهار 1339 از گرجستان وارد شده و در خزانه سازمان مطالعات اكولوژي نوشهر براي مقايسه با درختان محلي كشت گرديده است. در برابر شرايط نامساعد محيطي سازش يافته و در نقاط مختلف مرطوب و نيمه خشك به خوبي رشد مي كند. در بيشتر خاكها رشد مي كند، ولي تمايل زيادي به خاكهاي عميق و نسبت ا سنگين دارد . شوري كم خاك را تحمل مي كند . در برابر يخبندان مقاوم است (تحمل تا 15 - درجه سانتيگراد).
خصوصيات گياهي کاج تهران: درختي است با تنه اي معمولا كج، ارتفاع آن 15 متر، ولي گاهي تا 25 متر رسيده و حداكثر تا 70 سانتيمتر قطر پيدا مي كند. شاخه ها و تاج : شاخه هاي اصلي تنه، گسترده و افقي، گاهي خميده يا آويزان هستند. تاج درخت تخم مرغي پهن تا كروي نامنظم است . برگها: سوزنهايي به رنگ سبز تيره و پوشيده شده با غباري كم رنگ، به طول 8 تا 15 سانتيمتر بوده و در دسته هاي 2 برگي درون غلافهاي كوتاهي به رنگ قهوه اي روشن تا خاكستري قرار دارند . سوزنها براي مدت 2 سال روي درخت باقي مي مانند. مخروط : به شكل تخم مرغي واژگون، نامتقارن و گاهي در قسمت نوك كمي خميده است. 5 تا 6 سانتيمتر طول و 3 تا 4 سانتيمتر پهنا دارد. معمولا 2 تا 3 عدد با هم بر روي پايكي كوتاه ، به حالت راست، افقي و گاهي آويزان قرار دارند.
موارد استفاده کاج تهران:
چوب آن كيفيت ندارد و به طور محدود در صنايع چوب بكار مي رود . به دليل تطابق سريع با شرايط سخت محيطي مانند خشكي، يكي از مقاومت ترين گونه هاي جنس كاج محسوب مي شود. بنابراين در بيشتر مناطق خشك و كم باران ايران جهت احداث بادشكن و فضاي سبز حاشيه خيابانها، پاركها و بلوارهاي شهري كاشته مي شود.
