هميشه بهار دارویی (كم پر )

نام علمی گل همیشه بهار: Calendula officinalis

درصد خلوص بذر همیشه بهار: 84%

درصد قوه نامیه بذر همیشه بهار: 90%

وزن هزار دانه همیشه بهار: 12/8 گرم

اين گياه به صورت خودرو در دامنه كوه ها و سنگلاخ ها مي رويد. در ايران دو نوع گل هميشه بهار يكي در غرب و نوع ديگر در جنوب مي رويد و گل آن مانند گل داوودي است. هميشه بهار تا مدت ها منحصراً به عنوان گياه زينتي كشت مي شد تا اينكه خاصيت دارويي آن شناخته شد و به عنوان گياه دارويي مورد استفاده قرار گرفت. اين گياه عمدتاً در كشورهاي آلمان، مجارستان، سوئيس، استراليا، و چك كشت مي شودموارد رنگي استخراج شده از گل هميشه بهار در رنگ كردن مواد غذايي نيز استفاده مي شود.
گياه شناسي گل همیشه بهار:
همیشه بهار گياهي است از خانواده كاسني (compositae) كه گياهي علفي و يك ساله است، داراي برگ هاي ساده بيضوي بلند و پوشيده از كرك و به رنگ سبز روشن مي باشد. گل ها درشت و قطر آن ها بين 4 تا 7 سانتي متر است كه گل ها از فروردين شروع به گل دهي مي كنند كه نوع پرپر و پرتقالي رنگ آن از نظر دارويي ارجحيت دارد چرا كه داراي مقدار زيادي مواد موثره مي باشدو به طور كلي رنگ آن ها از زرد تا نارنجي متغير است. گل ها به تناسب گرما و رطوبت محيط زندگي به طور منظم صبح ها در فاصله ساعت 9-10 شكفته و سپس  در بعد از ظهر ها جمع مي گردد.
نياز هاي اكولوژيكي گل همیشه بهار:
خاك: بافت خاك هايي كه در آن هميشه بهار كشت مي شوند، بايد طوري باشد كه عمل تهويه به سهولت انجام گيرد همچنين در خاك هاي فقير از نظر مواد غذايي گل ها حداقل مقدار ماده موثره را خواهند داشت سطح زمين نيز بايد كاملا صاف باشد. 

دما مورد نیاز کاشت گل همیشه بهار: از آنجايي كه منشاء گياه همیشه بهار نواحي گرم مديترانه اي است، كه در طول رويش به گرما و همچنين تابش نور نياز دارد بذر ها در دماي 8 تا 10 درجه سانتي گراد پس از 4 تا 5 روز جوانه مي زنند كشت اين گياه در مناطقي كه ميانگين درجه حرارت در خرداد ماه 17-18درجه سانتي گراد و در ماه هاي تير و مرداد 19-20 درجه سانتي گراد باشد، موفقيت آميز خواهد بود. هميشه بهار درجه حرارت هاي پايين را به خوبي تحمل مي كند.

داشت گل همیشه بهار: پس از رويش، زماني كه گياهان 3 تا 5 برگي شدند، چنانچه در طول رديف ها تراكم زيادي داشته باشند بايد آن ها را طوري تنگ كرد كه فاصله دو تا بوته از هم به 5 تا 8 سانتي متر برسد، چون دوره رويشي هميشه بهار طولاني است (از فروردين تا قبل از سرد شدن هوا) بايد علف هاي هرز را در طول رويش گياهان 1 تا 2 بار وجين كرد.
برداشت گل همیشه بهار: گياهان به سرعت رشد مي كنند و گل ها غالباً از اواخر بهار باز شده و قابل برداشت مي شوند پس از چيدن گل ها همواره گل هاي جديدي به وجود مي آيند به طوري كه برداشت گل ها را مي توان تا قبل از بروز سرما همچنان ادامه داد. گل هاي هميشه بهار را در ساعات صبح هنگامي كه غنچه هاي نارنجي رنگ آن تازه باز شده اند مي چينند، براي اينكه اين گلبرگ ها رنگ خود را از دست ندهند و از كيفيت مطلوبي برخوردار باشند، گل ها بايد به سرعت خشك شوند كه بهترين كار خشك كردن در سايه مي باشد، ولي چنانچه مقدار زياد باشد از خشك كن هاي الكتريكي با دماي 35 -40 درجه سانتي گراد استفاده كرد. از آنجايي كه گل هاي خشك شده - شديداً جاذبه الرطوبه اند بايد بلافاصله پس از خشك كردن در كيسه هاي مناسب بسته بندي شوند. مقدار محصول گل خشك شده 350 تا 400 كيلو گرم در هكتار خواهد بود.
قسمت مورد استفاده گل همیشه بهار: گل، برگ و شاخه هاي آن مصارف مختلف دارد.
خاصيت درماني: داراي خاصيت تعريق آور با اثر قوي، نيرو دهنده، التيام دهنده بوده و براي رفع التهاب و زخم دستگاه گوارش، مداواي بيماري هاي معده اي و روده اي استفاده مي شود و در استعمال خارجي از گل هاي اين گياه كرم هايي با نام كالاندولا براي مداواي زخم هاي پوستي تهيه مي شود. و براي رفع جوش هاي صورت، پينه بستن دست و پا و ترك پوست بدن مفيد مي باشد.